Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

This place don't make sense to me no more...

Πραγματικά κάτι τέτοιες ώρες είναι που θέλω να πάρω των ομματιών μου και να φύγω...Σιχαίνομαι τις πιεστικές καταστάσεις,σιχαίνομαι τους κολλημένους ανθρώπους και μένα μαζί αφού ανήκω σε αυτή την κατηγορια...σιχαίνομαι τα παντα...Έχω μπουχτίσει από τα πάντα...
Δε με νοιαζει ποιά είναι η άποψη σου για μενα.Και ποτέ δε με ένοιαζε.Εσύ νόμιζες ότι με νοιάζει.Δε με νοιάζει αν δεν αρέσουν αυτά που γράφω.Τα γράφω για μένα και ίσως και για τους λίγους,ελάχιστους ανθρώπους που μπορεί να πιαστούν έστω από μια λέξη μου.Δεν τα γράφω για κανέναν ειδικά,ούτε για να εντυπωσιάσω όυτε για να κερδίσω διθυραμβικές κριτικές και να μπω στο πάνθεον κάποιας λογοτεχνικές γραμματείας...

Γαμιέσαι..Πραγματικά γαμιέσαι...Έχουμε μάθει να κρίνουμε τα πάντα πέραν από τον εαυτό μας,να βάζουμε ταμπέλες,να κατηγοριοποιούμε.Ατσαλωνώμαστε στον εαυτό μας και φοβόμαστε το σαγαπω γιατί νομίζουμε ότι αν το πούμε ταυτόχρονα καταρρίπτεται η ελευθερία μας.Λές και τώρα δεν είμαστε δέσμοιοι του εαυτού μας.Ανάθεμα.

Όχι δεν είμαστε εκ φύσεως κακοί.Είμαστε εκ φύσεως μαλάκες και αυτό όσες προσπάθειες και αν κάνουμε θα μας συντροφεύει σε όλα μας τα πεδία δράσης.

Πάντα μισούσα τις επιτηδευμένες λέξεις και εκφράσεις.Μου κάθονταν στο λαιμό σαν ψαροκόκαλο.Δεν εκφράζουν.Δεν μου φαίνοντα αληθινές και βρίσκω πάντα την αναζήτηση του εντυπωσιασμού ακόμα και στο πιο μεστό κείμενο.

Όχι,δεν είμαι για κουβέντες.Δεν θα κάτσω να σου εξηγήσω τα πάντα που συμβαίνουν σε αυτόν τον κόσμο , 1ον επειδή δεν τα ξέρω και η ίδια και 2ον επειδή απλά βαριέμαι να μπω έστω και στον κόπο να σου δημιουργήσω συνείδηση.Ναι βαριέμαι και έχω καλύερα πράγματα να κάνω.Άντε στη δουλειά σου και εγω στη δική μου.

Ναι,είναι μερικές φορές που γαμιούνται τα πάντα.Αλλά πλέον τόσο που γαμιούνται, απορρώ γιατί θεωρείται είδος υπο εξαφάνιση..^^

Όχι, δεν μπορω να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα.Δυστυχώς για την ανθρωπότητα δεν γεννήθηκα Ναπολέων.Ένα τη φορά και αυτό μισό.Θα με αφήσετε επιτέλους να το κάνω ή έχετε σκοπό να μου σπάσετε τα νεύρα??

Ναι είμαι στον κόσμο μου , γιατί προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερος από τον δικό σας?Πού το πρόβλημα?Λεφτά σου τρώω ρε αδερφε?

Όχι καλέ, οι μπάτσοι είναι προστάτες της κοινωνίας!Η μόνη δουλειά είναι να προστατεύουν τη ''δημοκρατία''...Και ο κνίτες είναι άτομα που υποστηρίζουν τις απόψεις τους.Και δεν ξέρω τίποτα από οικονομική κρίση.Και αυτά που λες είναι ουτοπικα, ντάξει???Καλά κάτσε στο συννεφάκι σου αγορίνα μου...Εσύ πλέον έχεις μετακομίσει μόνιμα στον κόσμο σου.Τώρα προσπαθείς να μου σπάσεις τα νεύρα ή μήπως θέλεις να σου κάνω τη μεταφορική??

Και ναι μπορω να κάνω και αυτό το μπλογκ πιο βαρετό.Και πιο ο,τι να ναι.Και δεν θα ξετρελαθείς μαζι μου,ούτε θα κλάψεις με τις βαθυστόχαστες εκφράσεις μου ,που άγγιξαν τόσο πολύ τον εσωτερικό σου κόσμο.Δεν ζητάω οπαδούς ,αδερφε, αλλά συντρόφους.Και να μου λείπουν κάτι τύποι σαν και σενα.Κάθονται και σκέφτονται για τον ντανταισμό και για τη θεωρία του ΝτεΜπορ πολύ περισσότερο από όσο γαμάνε.

Και ναι το παρελθόν πονάει,αλλά και υποχωρεί...
Και εγω θα βρω τον κωδικό της σχολής που έχασε η μάνα μου και θα διαβάσω για προιστορία... Την εξεταστική μου μέσα...

Και καθώς τα γράφω, ακούω Dylan και Woven Hand.Άκυρος συνδιασμός έτσι? Κυκλοθυμικός...Τί να κάνουμε έτσι γεννηθήκαμε...Άντε γεια τώρα...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου